Η απώλεια ενός αγαπημένους προσώπου συνδέεται με συνταρακτικά συναισθήματα που πλημμυρίζουν τον εγκέφαλό μας. Πένθος, όμως, δεν περνάμε μόνο όταν βιώνουμε το θάνατο αλλά και γενικά στις περιπτώσεις της απώλειας, όταν κάτι στο οποίο είχαμε επενδύσει, όπως μία σχέση, μία προσδοκία ή επαγγελματικές προοπτικές, ματαιώνονται. Η διαδικασία από τη στιγμή του γεγονότος μέχρι την αποδοχή του χαρακτηρίζεται ως πένθος και αφορά πέντε στάδια. Τα στάδια αυτά συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από το μορφωτικό ή το κοινωνικό τους επίπεδο. Ωστόσο, δεν περνούν όλοι οι άνθρωποι αυτά τα στάδια με την ίδια σειρά ή την ίδια ένταση. Πισωγυρίσματα ή εμμονή σε κάποιο στάδιο είναι πολύ πιθανές καταστάσεις και από εκεί και πέρα εξαρτάται από το χαρακτήρα του καθενός και τη βοήθεια που ίσως λαμβάνει, για το αν θα καταφέρει να φτάσει ομαλά στο πέμπτο στάδιο.
Άρνηση
Η πρώτη αντίδραση του ανθρώπινου εγκεφάλου σε ένα άσχημο γεγονός και κυρίως στο θάνατο ενός πολύ αγαπημένου προσώπου είναι η άρνηση. Ο άνθρωπος μοιάζει να απομονώνεται και να αρνείται να δεχτεί την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, μπορεί να αρνείται να πει τη λέξη «θάνατος» ή να πάει στο γραφείο τελετών να κανονίσει τα διαδικαστικά λέγοντας ότι δεν χρειάζεται. Αυτός είναι ο τρόπος που έχει το ανθρώπινο μυαλό να προστατευθεί από το ισχυρό και άμεσο σοκ που το απειλεί.
Θυμός
Ο θυμός είναι μία πολύ φυσιολογική αντίδραση ενός ανθρώπου που πονάει. Ο θυμός σπάνια κατευθύνεται απέναντι στον ένοχο και εν προκειμένω ένοχος δεν υπάρχει. Έτσι, ο πόνος προκαλεί οργή που μπορεί να διοχετευθεί οπουδήποτε, όπως σε φίλους ή οικογένεια. Συνηθισμένο είναι να διοχετευθεί και στους γιατρούς που προσπάθησαν να σώσουν τη ζωή του θανόντος.
Διαπραγμάτευση
Το στάδιο της διαπραγμάτευσης είναι η προσπάθεια του μυαλού να ανακτήσει ξανά τον έλεγχο της κατάστασης που έχει χαθεί οριστικά με το θάνατο ή την απώλεια. Στη διαπραγμάτευση ο άνθρωπος προσπαθεί να καταλάβει τι πήγε λάθος, να ανατρέξει στο παρελθόν και να ψάξει για χαμένες δεύτερες ευκαιρίες. Έτσι, μπορεί να κατηγορήσει τον εαυτό του ότι δεν έκανε ό,τι μπορούσε για να σώσει το αγαπημένο του πρόσωπο.
Κατάθλιψη
Στο στάδιο της κατάθλιψης κυριεύει το άτομο μια έντονη και σαρωτική θλίψη που μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη αν είναι παρατεταμένη, αφού μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη κλινική κατάθλιψη. Σε αυτό το στάδιο μπορεί ο άνθρωπος να ανησυχεί για ασήμαντα πράγματα, όπως ο λογαριασμός που πρέπει να πληρωθεί στο γραφείο τελετών. Έτσι ουσιαστικά η θλίψη κατευθύνεται προς πιο συγκεκριμένα πράγματα, για να αποφευχθεί η αναμέτρηση με τον πραγματικό πόνο.
Αποδοχή
Στο στάδιο της αποδοχής το άτομο έχει πλέον αποδεχτεί το γεγονός, δεν προσπαθεί να βρει υπαίτιους και δεν κατηγορεί τον εαυτό του. Θλίψη υπάρχει, όμως δεν είναι τόσο έντονη ώστε να εμποδίζει τον άνθρωπο από τις καθημερινές του δραστηριότητες ούτε από τη δυνατότητα να νιώσει ξανά ευτυχία. Βέβαια, δεν φτάνουν όλοι στο στάδιο της αποδοχής, αφού αρκετοί μένουν κολλημένοι ακόμα και για αρκετά χρόνια στο στάδιο του θυμού ή της κατάθλιψης καταστρέφοντας τη ζωή τους.
